Het prachtig gelegen Purmamarca

We zijn nu in het schitterend gelegen Purmamarca. Een wild west stadje in het natuurgebied 'Quebrada de Humahuaca´, een weg dwars door een schitterend vallei.
Gisteren zijn we om 10.15 vertrokken uit Salta. Rond 13.15 kwamen we aan in San Salvador de Jujuy, de hoofdstad van de provincie Jujuy. Het enige dat we daar wilden zien was de centrale plaze met een mooie kerk en het parlementsgebouw waar de oudst bewaard gebleven vlag van Argentinie te zien is. Terwijl ik op de backpacks pastte, ging Fedora op zoek naar een bus die ons naar onze volgende stop zou bregen (Purmamarca). Er bleek een bus om 17.00 te gaan en zodoende hadden we een aantal uren in Jujuy om rustig door de stad te lopen en te lunchen. Voor de rest een vreselijke stad. We kregen een korte tour met uitleg in het parlementsgebouw en hadden een lekkere lunch bij een cafe in de stad. Tijdens het lunchen trad er een 3-persoons bandje op met lokale muziek, hartstikke leuk (een kleine gitaar (charango), panfluit, trommel en zang). De bus van 17.00 uur was een oud barrel en na wederom her en der gestopt te zijn om lokale bevolking te droppen of op te halen, kwamen rond 18.30 aan in Purmamarca. Bekend van de berg met de 7 kleuren. Een klein western-achtig stadje, ontzettend rustig en we besloten om met de rugzakken op, op zoek te gaan naar een hostel. Deze was snel gevonden, net buiten de centrale plaza. Een 2-persoonskamer met prive toilet en douche. Het is hier werkelijk een schitterende omgeving, veelkleurige bergen, een strakblauwe hemel met een felle zon. Gisterenavond ontzettend lekker gegeten bij een van de restaurantjes hier en ook daar was weer live muziek. Ditmaat van twee heren uit de omgeving, hartstikke goed. Gelukkig waren er nog 3 gasten, anders hadden we ons wel een beetje alleen gevoeld. Er zijn echt heel heel weinig toeristen in deze periode. Er komen wel veel bussen aan, maar de meeste mensen blijven hier een paar uurtjes en reizen dan weer verder.
We wisten dat hier ook zoutvlaktes in de buurt waren, maar wilden deze eigenlijk niet bezoeken omdat we grote Salar in Uyuni (Bolivia) ook nog aan gaan doen. Maar aangezien we mooi op schema liggen en voor een paar euro de excursie gedaan kan worden besloten we om op zoek te gaan naar een remis (er zijn hier verder geen tours, een aantal mensen hebben een auto en die bieden dan voor 120 pesos de auto aan, met chauffeur). Het liefst gaan ze met 4 mensen per auto op stap, dat kost dan per persoon 30 pesos. We hadden geluk dachten we, 1 remis had al twee mensen en met ons erbij zou dat dus vier maken. We zouden deze morgen om 9.00 opgehaald worden. Helaas bleek na het ontbijt dat de twee opgezegd hadden en dus moesten we wachten en wachten. Ondertussen kwamen we weer de Argentijn tegen die samen met ons in het hostel in Salta zat. Terwijl we met hem stonden te praten kwam het goede nieuws. Een ander stel wilde ook graag naar de zoutvlaktes! Het werd een schitterende excursie. Door de bergen over het hoogste punt van 4100 meter, via bochtige wegen om vervolgens terecht te komen bij een surrealistich landschap. Een gigantisch zoutmeer. Trucks vol met zout rijden hier af en aan. De chauffeur bood aan om een stuk de zoutvlakte op te rijden. Zonnebril op tegen de felle zon en natuurlijk zout proeven en de zoutbaden bekijken. Het zout wordt op 2 manieren gewonnen. Gewoon schrapen van de bodem of (voor een betere kwaliteit zout), het graven van zwembaden van 1 bij 2 meter. Het water uit de grond sijpelt vervolgens naar boven zodat het zwembad gevuld wordt. De felle zon zorgt vervolgens voor het verdampen van het water en voila....zout. De zwembaden hebben een superhelder, azuur-groen-blauwe kleur. Een ongelooflijk, onwerkelijk landschap. Het zout vormt 6-hoekige figuren op de bodem, dus het is geen strakke witte vlakte. Echt heel bizar. Okay, tot zover. Het toetsenbord van deze pc is een beetje lam en ik wil nog even het nederlandse nieuws checken. Morgen vertrekken we naar Tilcara en Humahuaca, dwars door de Quebrada de Humahuaca. Misschien dat we een nacht in Humahuaca blijven of anders in 1 keer doorreizen naar La Quica (voor de oversteek naar Bolivia).